آرتروز اولیه داریم و آرتروز ثانویه. نوع اولیه آن با افزایش سن در همه افراد به وجود می‌آید و همه مفاصل را مبتلا می‌سازد و عمدتا مفاصل زانوها، مفصل رانی لگنی، مفاصل انگشتان دست و پا و بالاخره ستون فقرات را گرفتار می‌کند.

آرتروز ثانویه در مفصلی به وجود می‌آید که قبلا به وسیله بیماری دیگری آسیب دیده و ساختار آن تغییر کرده است. به طور مثال، مفصلی که دچار شکستگی شده، پس از بهبود دچار آرتروز می‌شود. بدیهی است این نوع آرتروز سراسر مفاصل بدن را گرفتار نمی‌کند، بلکه تنها مفاصل آسیب دیده دچار آن می‌شود.


عوامل بروز آرتروز

• ژنتیک: میزان بروز آرتروز با مسایل ژنتیکی و نژادی ارتباط دارد.

• جنس: بررسی‌ها نشان می‌دهد که احتمال ابتلا به این بیماری در خانم‌ها بیشتر است.

• سن بالا: بزرگ‌ترین عامل خطرساز برای استئوآرتریت سن است، به طوری که در زنان با سن کمتر از 45 سال فقط 2 درصد و در سنین بین 45 تا 64 سال میزان شیوع 30 درصد بوده است. و بالای 65 سال این میزان 68 درصد بوده است.

• ضربه: ضربه‌های شدید و استفاده مکرر ازمفصل نیز از عوامل خطر ساز مهم جهت آرتروز هستند. بی‌کفایتی رباط متقاطع قدامی و آسیب منیسک به استئوآرتریت زانو منجر می‌شود. اگرچه آسیب غضروف مفصل ممکن است در هر زمان طی آسیب یا بعد از آن به وجود آید، در صورت استفاده از مفصل مبتلا (به طور مثال از قبل شکسته) حتی غضروف طبیعی نیز در صورت ناپایدار بودن مفصل از بین می‌رود.

• چاقی: چاقی ازعوامل خطرآرتروز در زانو و دست است. تحقیقات نشان داده که کاهش وزن به میزان 5 کیلوگرم، احتمال به وجود آمدن آرتروز علامت‌دار زانو را 50 درصد کاهش می‌دهد